بنا بر تئوری فیزیکدانان نظری احتمالا بین لایه های مختلف فضا - زمان مجراها یا سوراخهایی به نام کرمچاله وجود دارد که از طریق آنها می توان از یک لایه به لایه ی دیگر یا به عبارتی از یک جهان به جهانی دیگر میانبر زده و سفر کرد. این کرمچاله ها در واقع مجاری بین سیاهچاله های کیهانی در این جهان و نقطه ی مقابل آنها در جهانی دیگر به نام سفید چاله هستند( سفید چاله جایی مشابه سیاهچاله در جهانی دیگر است که جهت پیکان زمان در آنجا بر عکس این جهان است).
با توجه به این تئوری اگر بتوانیم از مرکز سیاهچاله ی فوق چگال و چرخان گذر کنیم ( و زنده بمانیم ! ) آنگاه در جهانی دیگر و با سیر زمانی معکوس ( از پیری به جوانی ) ادامه ی حیات خواهیم داد. و یا در صورت امکان شاید حتی بتوان از یک کرمچاله وارد شده و چند سال قبل از آنسوی کرمچاله بیرون بیاییم و سرنوشت خود یا دیگران را عوض کنیم. گرچه موارد ذکر شده احتمالات ضعیفی هستند اما شاید روزی علم بتواند راه حلی برای آنها پیدا کند. اما آنچه که در این مقاله مد نظر است این است که کرمچاله های فوق می توانند نه در کیهان و ابعاد بزرگ فضایی بلکه در وجود یا حتی مغز ما باشند آن زمان که هنگام خواب ارتباط اراده، من واقعی یا به اصطلاح روح ما با جسم و این جهان قطع می شود و در فرا زمان ( بعد ایکس ) قرار می گیریم در واقع وارد بعد دیگری در جهانی دیگر می شویم و گذشته و آینده را در فرا زمان در می نوردیم ( این حالت در زمان مرگ به صورت کامل و غیر قابل برگشت اتفاق می افتد).
به این ترتیب خروج از قلمرو فضا - زمان این جهانی و ورود به جهانهای دیگر تنها با کسری از ثانیه پیشی گرفتن از زمان توسط آگاهی در خواب و یا با تمرکز و کنترل اراده و آگاهی در بیداری ( بصیرت ) امکان پذیر است تا بتوانیم مرز فضا - زمان را شکسته و وارد لایه ی زمانی دیگری شویم. و چون اراده و آگاهی، مادی و دارای ابعاد فضایی نیست ( مانند مبدا مختصات در هندسه) حتی می توانیم از سیاهچاله های هولناک هم گذر کرده ودر زمان سفر کنیم و نیازی به صرف هزینه های کلان و ساخت فضاپیماهای عجیب فیلمهای علمی - تخیلی نیست. نیروی اراده ی ما که در فرا-زمان قرار دارد و بسیار برای پردازشگر فیزیکی مغز خود ما هم غریب و ناشناخته است و اکثرا به عنوان ناخودآگاه از آن یاد می کنیم دارای چنین قدرتهایی است که متاسفانه در خصوص شناخت آن مانند بسیاری موارد علمی مسیر شناختش را گم کرده و درگیریهای جسمی و فکری جهان مادی هم مجالی برای اندیشیدن به آن باقی نمی گذارد.
سعید کرمی
1396/12/19